Oli London beschrijft zijn wake-up call in zijn nieuwe boek genaamd: Gender Madness: One Man’s Devastating Struggle with Woke Ideology and His Battle to Protect Children.
We moeten kijken naar wanneer deze kinderen de diagnose genderdysforie krijgen.
Het is erg gevaarlijk dat ze hormonen en puberteitsremmers krijgen voorgeschreven, zonder dat artsen analyseren waarom dit kind zich verward voelt. Wat is de drijvende kracht hierachter? Is er een kwestie binnen het gezin? Worden ze gepest en willen ze overstappen om erbij te horen en om aandacht te krijgen? Hebben deze kinderen te kampen met autisme, depressie of een andere aandoening die deze gedachten veroorzaakt? Of is er iets anders aan de hand?
Dokters controleren helaas niet meer op deze problemen. Ze zeggen gewoon: oh, als je twijfelt over je gender, ben je zeker geschikt om over te stappen, en dan versnellen ze het proces voor deze kinderen. Dit zijn kwesties waar ik zelf doorheen ben gegaan en ik denk dat het erg belangrijk is dat ouders zich ervan bewust zijn dat er onderliggende problemen zijn die deze kinderen echt aanzetten om zich verward te voelen over hun gender.
Reacties zijn gesloten.