Voor de tweede keer ligt er een brief op de mat van mijn netwerkbeheerder. Of ik zo spoedig mogelijk een afspraak kan maken, zodat ze de ‘slimme meter’ kunnen installeren. Want anders zou het in de toekomst geld gaan kosten, wanneer de overheid de meter zal verplichten. De ‘dreigende toon in de brief, knap stukje propaganda waar veel mensen voor vallen.
Nu ben ik op onderzoek gegaan en ben erachter gekomen dat mijn instinctieve afkeer tegen deze ‘slimme’ ontwikkeling terecht was. Mensen hebben geen idee hoeveel privacy ze uit handen geven.
Is het woord vrijheid taboe aan het worden? Kunnen we het tegenwoordig nog hebben over individuele vrijheden zonder op de egoïsten brandstapel gegooid te worden? Eeuwenoude wetten gelden hedendaags niet meer?
Het vrije land waar de burger onbegrensd in kon bewegen. Grondwetten die de mensen beschermden tegen tirannie, rekening houdend met krachten die de wetten van de natuur niet zullen respecteren. Ik ben mij door de jaren heen steeds meer gaan beseffen hoe belangrijk een kleine overheid is (stam, cultuur, community, geloof) – om individuele vrijheden makkelijker te kunnen verdedigen.
Wie maakt een wet? Met wie kan je het gesprek aangaan mocht je je bedreigd voelen in hoe jij je leven vrij wilt invullen? Bij een opperhoofd van jou ‘stam’? Bij wie je gewoon naar binnen zou kunnen lopen? Of bij Minister President ‘verzin een naam’, ergens vijf hoog met drie formulieren, twintig bewakers en afwachtende goedkeuring…
Barack is like the manager of Burger King. All Presidents are, including Bush. It’s like this: when your fries are cold, your burger’s not done right, you go back to Burger King/America, and you say, “My burger’s cold! I want new fries”
First, you go to the cashier. That’s the “courts”.
You argue to the courts. If you can’t get justice with the cashier, you say “Let me see the manager’ I wanna go to the Supreme Court. I wanna see the President”
The manager comes out. Now the manager can override the decisions of the cashier, but you never get to see the FRANCHISE OWNER of Burger King. If you really have a problem with your burger, you need to go see the franchise owner. You need to go to the top… or to the bottom.
[Pulls disgusted face]
We need to go to where the real architecture of government is, and it’s NOT in a President.
I don’t have to tell you things are bad. Everybody knows things are bad. It’s a depression. The dollar buys a nickel’s worth, banks are going bust. We know the air is unfit to breathe and our food is unfit to eat. We sit in the house, and slowly the world we are living in is getting smaller, and all we say is, ‘Please, at least leave us alone in our living rooms. Let me have my toaster and my TV and I won’t say anything. Just leave us alone.’
Well, I’m not gonna leave you alone. I want you to get mad! You’ve got to say, ‘I’m a human being God damn it My life has Value!’
Howard Beale was boos in Network (1976). Het stuk hierboven sprak hij uit tijdens een live televisie-uitzending. Ongehoord liet hij het voorgeschreven nieuwsscript naast zich liggen en begon met zijn klaagzang. Overkomend als iemand die aan een zijden draadje hangt, is de losbandige wanhopige Howard op het moment van zijn toespraak juist verenigd met zijn psyche. Howard werkt als nieuwslezer voor een televisiezender. Wanneer hij erachter komt dat zijn ontslag in het verschiet ligt. Gebruikt hij een live televisiemoment om openhartig zijn maatschappelijke ongenoegen te delen. Met als klap op de vuurpijl de aankondiging zelfmoord te willen plegen in zijn laatste live-uitzending.
Rosa is helaas recent (2021) overleden en dit nieuws heeft ervoor gezorgd dat ik de drang – om een eerbetoon te schrijven en haar werk opnieuw te belichten – niet kon negeren. Rosa Koire was een schrijfster en forensisch commercieel onroerend goed adviseur gespecialiseerd in domein taxatie. Ze werkte als districtsbestuurder voor het Californische Ministerie van Transport. 24 jaar als getuige-deskundige op het gebied van landgebruik. Haar werk heeft geleid tot het bekendmaken van de gevolgen van ‘duurzame’ ontwikkeling op privé-eigendomsrechten en individuele vrijheid.
In 2011 publiceerde ze haar boek ‘Behind the Green Mask: U.N. Agenda 21’
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren terwijl u door de website navigeert. Hiervan worden de cookies die als noodzakelijk zijn gecategoriseerd in uw browser opgeslagen, omdat ze essentieel zijn voor de werking van basisfunctionaliteiten van de website. We gebruiken ook cookies van derden die ons helpen analyseren en begrijpen hoe u deze website gebruikt. Deze cookies worden alleen met uw toestemming in uw browser opgeslagen. U heeft ook de mogelijkheid om u af te melden voor deze cookies. Maar als u zich afmeldt voor sommige van deze cookies, kan dit uw browse-ervaring beïnvloeden.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duur
Omschrijving
cookielawinfo-checbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.